Friday, September 20, 2019

ANG PAG BABALIK SA AKING PINAG MULAN





Ang aking pag babalik sa aking pinag mulan napag masdan ko ang maraming kaibahan. Ang nooy walang tao at walang mga turistang napadpad ay ngayon ay marami na. Kaya naman ay nakakamangha ang angking pinag mulan,marami na ang nag iba at nag bago na ang mga pamumuhay ng mga tao sa lugar ng pinag mulan ko.


















Ito na ang aking pinag mulan marami na ngang nag iba at lalo pa itong gumanda ngayon. Ang aking pamilya ay dito nakatira kaya naman dina normal sa akin na maka apak sa ganito ka gandang buhangin. Napaka puti at napaka lapad ng mga buhangin dito at sa subrang ganda magagawa mu talagang makalimot sa iyong problema.






















Ito ang bahay ng aking lola dito ako nakatira ng bata pa ako. Ang napakagandang tanawin na makikita ko sa labas ng bahay ay malapit lang sa dagat. Kaya kahit anong gagawin ko ay makikita ko palagi angh magandang tanawin nato na  nagingn paligid narin namin.



















Habang naliligo kami ng aking mga pinsan hindi mawawala ang masayang ala-ala na nangyari sa amin. Kahit minsan lang itong nangyari sa amin mananatili itong makabuluhan sa akin.Ang mga mapuputing buhangin na nandito ay napakasarap apakan. At habang naka upo kami ay nag tatawanan kami sa aming pinsan.



















Ito ang aking huling larawan na ginawa sa pag ligo ko dito. Sa ganda nga naman ng lugar at tanawin dito talagang makakapag pahinga ka ng mabuti. Salamig ng hangin at sa ganda ng tubig ng dagat nalilimutan ko talaga ang aking mga hinnanakit. Kaya naman ay napaka saya ng aking naranasan dito.


















Realisasyon:


Ang mga ganitong magagandang buhangin na makikita mulang sa isang karagatan sa moal bual ay napaka ganda at hindi ako mag sasawang babalik dito. At marami pa akong naranasan dito,sa malaparaiso pa namang tubig at buhangin ng dagat ay talagang mawawala ang iyong stress. Kaya ang masasabi kulang sa lugar nato ay maganda at makakapag pahinga ka talaga


Thursday, September 19, 2019

ANG MASASAYANG ALA-ALA




Ang paghihintay ay ang tamang uras para sa tamang sasakyan paponta sa kanya. Para di ka ma bangga sa huli mong hakbang. Sapagkat ito lang ang dapat gawin para di ako ma punta sa maling sasakyan.





Dahil sa problemang aking dinadala nawala lang bigla. Dahil sa magagandang tanawin dito na para bang abot mo na ang ulap. Subrang taas nag bundok dito at hindi din sayang ang uras mo dahil sa nagsiksikang magagandang tanawin.
















Sempre di mo na maalala ang mga naging problema mo dahil sa malinaw ng tubing sa swimming poll. Dimo na kailagan na uminom ng alak.Dahil lang sa problema na kaya namang mawawala sa isang magagandang tanawin na aming na kikita. Subrang ganda talaga dito kung pwede lang na dito tumira di ako mag dadalawang isip. 

























Lahat ng aking stress nawala at napalitan na ng ngiti dahil kasama ko ang aking mga pinsan. Sila ang nag dala sakin dito sa mountain view, at dito ko naranasan ang lamig ng hangin at tubig. Para bang ang lahat ng sakit ng aking katawan ay nawala bigla. At pinalitan nalang ng ngiti ng aking mga mukha.














 Ito ang aming huling larawan bago kami umuwi. Napakasarap sa pakiramdam ang tumira nalang sa lugar na ito.Peru hindi pwede kasi kailangan din naming umuwi sa amin. Ito ang isa sa aming mga ala-ala na hindi namin malilimutan. Hangang sa aming huling pag talikod namin sa lugar na ito ay mamimimis namin ito.



















Realisasyon:


Ang natutunan ko sa pag punta ko dito ay kailangan nating pahalagahan ang ating mga natural na tanawin. At dapat ay mahalin din natin ang mga ito upang marami ang makinabang nito. Ang lugar na napuntahan ko ay isa lang sa mga nakakawala ng aking mga problema. Dito ko rin na lalanghap ang magandang simoy ng hangin. Ang mga tanawin na dito mo lang ma kikita na para bang nasa langit dahil sa malilit na kabahayan na iyong makikita.




Thursday, September 12, 2019

ANG PAGKAKAIBIGAN


Ang simula ng aming simpiling pagkakaibigan. Ang aming mga pinagmulan ay simple lamang, nagsimola sa isang larong ng bola. Pero ngayon nananatiling matatag at masaya. ang aming pagkakaibigan ay masaya at sa bawat araw na nakangiti kaming dalawa nalilimutan namin ang aming mga problema.







Sa bawat araw na nagkikita kami sa paaralan, minsan may kulitan at may asaran. Pero ang tunay na pagkakaibigan namin ay nanatiling matibay at maligaya. Dahil sa kanya natununan ko din na pasayahin ang sarili ko. Sa bawat oras na lumilipas parang kapatid na ang turing namin sa isat-isa,Hindi namin makaklimotan ang mga araw na ito. Dahil sa bawat oras nag karoon kami ng masasayang ala-ala.







Pero sa pagkakaibigan naming dalawa may maga pagsubok na dumating. Minsan sa pag-aaral namin,dito nasusubokan ang tunay na aming pagkakaibigan. Dahil minsan pagtunay kang kaibigan kailangan muring gabayan ang bawat isa sa inyo. Marami na rin kaming napagdadaanan. Ang aming problema ay palaging nandiyan pero sabay naming hinarap ito para sa aming magandang kinabukasan.






Ang aming pagkakaibigan ay parang tunay na magkapatid na rin. Dahil nag tutulongan kami at nag dadamayan. Sa gawain sa paaralan at sa personal na bagay. Ito ay nag papatunay na walang kahit anong problema na hindi namin kakayanin. Ang pag-angat ng bawat isa sa amin ay mahalaga para sa amnig pangarap.






Sa aming pagsasma ng mahigit dalawang taon ay nagawa naming lagpasan ang mga pasubok na dumaan sa buhay namin. Kaya ngayon ay nagpapatuloy ang tiwala namin sa isat-sa. Nabigo man kami, peru nagtutulongan parin kami. Dahil ang matatag na pagkakaibigan ay walang iwanan sahirap sa ngiti at sakit.

ANG EDUKASYON NA MAY TEKNOLOHIYA







Ang mga kabataan ngayon ay nahilig na sa pagamit ng teknolohiya. Mas madali kung ang edukasyon at teknolohiya ay ihalo para mas madali ang pag-kakatuto ng isang bata. Dahil ang kabataan ngayon ay hindi na katulad noon na sa libro nagsasaliksik.













Kapang ang paaralan ay may teknoluhiya ay dina kaylangan ng mga kabataan na maghirap sa kanilang mga gawain. Ngunit kung wala mas mahirapan ang mga mag-aaral ng kanilang mga gawain . Para madali ang kanilang mga gawain at hindi na kailan pang maghirap para makuha ang mga sagut.















Sa panahon ngayon ang mga kabataan ay nahimulat na nila ang makabagong teknolohiya di na tulad noon ang mga kabataan ay walang alam tungkol sa teknolohiya. Kailangan pang manaliksik sa libro. Ngayong panahon gadget na ang iniingat at ang libro na ang pinag lalaroan.













Pero ang paaralan na may teknolohiya ay mas madali matuto ang mga mag-aaral. Dahil sa teknolohiya na nila makikita ang kanilang mga hinahanap. Gaya nalang ng research mas madali na mag hanap ng kanilang mga kinakailangan. 















Para di na mahirapan pang magsaliksik at di na rin sila mahihirapan mag sulat. Kasi pwede na sa computer mag encode sa mga gawain. Sapagkat ang kabataan ngayon ay parang di na kayang walang tiknolohiya sa kanilang buhay.

ANG TUTUONG BUHAY





Ang buhay ng tao ay parang isang negusyo lamang na nagsimula sa maliit na kita lamang. Nagsikap na abutin ang mga pangarap na kahit may mga pagsubok na dumating sa buhay ng isang tao.
















Minsan kailangan mo pang maranasan na madapa at gumapang para lang maabut ang mga pangarap sa buhay. Ang iba dindi na nakamit ang mga minimithi dahil sa pera at nalulong na sa druga dahil di na nakapagtapos ng pag-aaral.














Ngunitsa buhay ay kailangan mung sumaya kung minsan pangabay tinatawanan ang mga problema na dumating sa buhay. Hanggat kaya pa tumawa ka bakit hindi, at kung kailangan ng magpapakatutuo ka sa buhay mo.














Sa buhay minsan ay kailangan mung sumuko kung di na talaga kaya lagpasan mo nalang. Gumawa ka ng panibagong hakbang pero di naman sa lahat na di mo makakaya walang bininbigay na pagsubok ang ating panginoon na di natin kakayanin.














Di mo namalayan na sa wakas naabot mo na ang iyong inaasam-asam.Di mo na pansin na ang iyong pangarap ay naabot mo na. Minsa ang iba pa ang naka kita sa iyong tagompay.

       halaga ng tubig               Noong bata pa ako ay pinaglalaroan ko ang tubig at nalilibang naman ako. Noon ang saya kasing m...